آموزش مسئولیت پذیری به کودکان (روش اصولی)
۱ – کودکان را دست کم نگیرید: اغلب والدین کارهایی را که کودکان قادر به انجام شان هستند پایین تر از حد واقعی در نظر می گیرند. آن ها حتی ممکن است کارهایی را برای کودکانشان انجام دهند که خود آن ها به خوبی قادر به انجامش هستند.
۲ – وظایفی را واگذار کنید که مناسب سن کودکان باشد: اگر وظیفه ای که به او می دهید برای سنش مشکل باشد، ناامید و دلزده خواهد شد. اما اگر کارها طوری باشند که کودک از عهده انجام آن ها به خوبی برآید، به این ترتیب تشویق می شود و می خواهد کارهای بیشتری انجام دهد.
۳- به کودک خود یاد بدهید برای ارتباط با دیگران احساس مسئولیت کند
وقتی دختر شما احساسات برادر کوچک خود را جریحهدار میکند، او را مجبور به عذرخواهی نکنید. در اینصورت عذرخواهی او واقعی نخواهد بود و به برادرش هم کمکی نمیکند. در عوض به احساسات دختر خود گوش بدهید و به او کمک کنید از احساسات پیچیدهی خود سر در بیاورد، مخصوصا احساساتی که باعث شدهاند با برادر خود پرخاشگری کند. بعد از آن، وقتی که حالش بهتر شد، از او بپرسید چه کاری میتواند بکند که رابطهی خود را با برادرش بهتر کند. شاید آمادهی عذرخواهی باشد. ولی شاید هم با عذرخواهی احساس کند غرورش شکسته میشود و ترجیح بدهد به جای آن یک داستان برای برادرش بخواند، به او کمک کند میز را بچیند یا او را محکم بغل کند. این به کودکان یاد میدهد که رفتارشان با دیگران میتواند عواقبی داشته باشد.
۴ – به خاطر داشته باشید کلید کار «سادگی» است: کودکان خردسال عادت دارند به محدوده کوچکی توجه کنند. بنابراین انجام کارهایی را به او بسپارید که در یک محدوده کوچک باشد تا او را خسته نکند.
۵ – دقیقا مشخص کنید انتظار دارید چه کاری انجام دهد: در واقع به او نشان دهید چگونه این کار را انجام دهد.
۶ – تا جایی که ممکن است کارهای او را اصلاح نکنید: تصحیح کردن، ناخودآگاه این پیام را به کودک منتقل می کند که تلاشش به اندازه کافی خوب نبوده است. بنابراین به جای توجه به مقدار کاری که انجام داده است، به تلاشش توجه کنید و از سرزنش کردن او نیز بپرهیزید. سرزنش کردن سبب می شود کودک تصور کند هرگز نمی تواند کتاب صوتی شما را راضی نگه دارد بنابراین دست از تلاش بر می دارد. به یاد داشته باشید با گذشت زمان، کودک در کارهایش مهارت پیدا می کند، بر آن ها مسلط می شود و از عهده انجام کارها بهتر بر می آید.
۷ – به جای جملات منفی از جملات مثبت استفاده کنید: مثلا به جای «اگر لباس های مهمانی را در نیاوری…» از این عبارت استفاده کنید «اگر میخواهی بازی کنی اول باید لباس های مهمانی را در آوری.» بدین ترتیب اگر چند بار این جملات را تکرار کنید، انجام این کارها برای کودک به شکل عادت در می آید و دیگر نیازی نیست کارها را مرتب به او یادآوری کنید.
۸- یک برنامهی روزانه به او بدهید: نظم و برنامهریزی در زندگی کودکان بسیار اساسی است، یکی از مهمترین دلایلش هم این است که به آنها فرصتهای زیادی میدهد تا بتوانند خودشان را مدیریت کنند. ابتدا، برنامهی زمان خواب و جمع کردن اسباببازیها و آماده شدن در صبح را به آنها یاد بدهید. بعد از آن میتوانند عادات درس خواندن و نظافت شخصی را بهدرستی یاد بگیرند.